اثرات فرهنگی کریدور اقتصادی چین پاکستان (CPEC)  بر پاکستان

(نیم نگاهی به دیپلماسی فرهنگی چین در پاکستان)

حسین چاقمی

وابسته فرهنگی و مسوول خانه فرهنگ ج.ا.ا. در پیشاور

دیماه 1402

کریدور اقتصادی چین پاکستان (CPEC) یک پروژه شبکه زیربنایی چین به طول 3000 کیلومتر است که مبتنی بر دریا و خشکی بوده و هدف از این پروژه، اتصال شهر کاشغر چین به بندر گوادر پاکستان از طریق شبکه ای از بزرگراه ها، راه آهن و خطوط لوله، نیروگاه ها، پارک­های صنعتی است. مسیرآن سین کیانگ چین، کشمیر آزاد،گیلگیت-بلتستان، پنجاب، خیبر پختونخوا، بلوچستان و سند است. این کریدور خود بخشی از پروژه بزرگتر طرح کمربند و جاده چین (BRI)[1] بوده و انتظار می رود رشد و توسعه اقتصادی در پاکستان را تقویت کند. تاکنون نقش بسیار چشمگیری در افزایش تولید ناخالص داخلی، نرخ رشد، اشتغال و مهمتر از همه در حمایت از مقابله با بحران انرژی پاکستان داشته است. از زمان آغاز به کار آن، می 2013، مردم از همه اقشار در پاکستان از آن انتظار بالایی دارند. اگرچه غرب به طور مداوم از این پروژه انتقاد کرده است. مخالفت آمریکا با این پروژه را می توان از مصاحبه رسانه ای پمپئو وزیر خارجه آمریکا بیان کرد و گفت که پاکستان قرار نیست از وجوه مورد حمایت آمریکا از صندوق بین المللی پول (IMF) برای پرداخت بدهی های چین استفاده کند.

این اولین بار نیست که غرب از روابط پاکستان چین انتقاد می کند، اما هر دو کشور برای تکمیل پروژه ای که به نفع هر دو کشور است، جدی هستند. منطقه صنعتی CEPC سرمایه گذاری مستقیم خارجی زیادی را به پاکستان متصل خواهد کرد زیرا این مسیر زنجیره ارزش جهانی است. تکمیل این پروژه عظیم منجر به توسعه صنعتی، همکاری های جهانی، مبادلات تجاری و فرهنگی، کاهش کسری ارز و تعادل در عدم تراز تجاری پاکستان خواهد شد. به گفته کمیسیون برنامه ریزی پاکستان، CPEC در حال حاضر حدود 38000 شغل ایجاد خواهد کرد که 75 درصد آن برای پاکستانی ها خواهد بود و این رقم در پنج تا هفت سال آینده به 500000 شغل افزایش خواهد یافت. بهبود مناطق روستایی با آموزش محلی، آب آشامیدنی پاک، بهداشت و امکانات حمل و نقل و بهبود سطح زندگی آنها به عنوان بخشی از مسئولیت اجتماعی سازمانی این پروژه است

CPEC که شامل کمک‌های مالی، سرمایه‌گذاری و وام است که می‌تواند تا شصت میلیارد دلار جذب کند. در کنار چشم اندازها و مزیت های اقتصادی این پروژه، این واقعیت که پاکستان دارای فرهنگ، مذهب و ارزش های بسیار گسترده و غالب است و تحت تاثیر این پروژه قرار خواهد گرفت، موضوع چالش برانگیزی شده است. CPEC نه تنها تغییرات اقتصادی را در پاکستان به ارمغان خواهد آورد، بلکه نفوذ فرهنگی چین در پاکستان را به همراه دارد. زمانی در دهه 60 تا 80 میلادی در شهرهای پاکستان فضای بازی برای زنان وجود داشت و آنها بدون واهمه آزادانه در شهر تردد می کردند. از تماشای فیلم در سینماها و دوچرخه سواری تا رفتن به کالج و غیره. در دهه 80 با ورود پناهجویان افغان، این فرهنگ تغییر کرد و جامعه را به جوامع محافظه کارتر و سرپوشیده تر تبدیل کرد، زنان را از پرسه زدن در خیابان منع کرد. مزاحمت های خیابانی شروع به افزایش یافت و دولت این موضوع را نادیده گرفت زیرا احزاب اسلامی طرفدار تفکیک جنسیتی بودند. مناطق شهری بیشتر از مناطق روستایی تحت تأثیر این روند قرار گرفتند.

تبلیغ «شان ماسالا» نمونه بارز تبادل فرهنگی است که در آن نشان داده می شود یک زن چینی بریانی پاکستانی را به خانه می برد، اما گاها نتیجه معکوس آن را خواهیم دید زیرا خبر ازدواج دختر پاکستانی با پسر چینی برای مردم پاکستان جنجال برانگیز بود.

برنامه های آتی CPEC نشان داد که به زودی محتوای چینی نیز از طریق پخش چندرسانه ای زمینی تلویزیون دیجیتال (DTMB) در تلویزیون های پاکستان پخش خواهد شد. شایان ذکر است که در چندین سال گذشته محتوای هندی و ترکی تا حد زیادی بر هنجارها و آداب و رسوم عمومی پاکستان، به ویژه جوانان تأثیر گذاشته است، و محتوای چینی آینده، تغییرات بیشتری را ایجاد خواهد کرد.

زیبایی دیپلماسی فرهنگی چینی ها در این است که بر فلسفه همزیستی بین فرهنگ ها بدون نگاه چیرگی و هژمونی بر فرهنگ ها و تمدن های دیگران استوار است. با این باور که همه با هم برابرند و هیچ کدام بر اساس نژاد، فرهنگ، مذهب، زبان و منطقه، بر دیگری برتری ندارند.  رئیس جمهور شی در سفر خود به اتحادیه اروپا در سال 2019 گفت: «هیچ تمدنی بر دیگران برتری ندارد. این تصور که نژاد و تمدن خاصی برتر است و تمایل به جایگزینی تمدن های دیگر، احمقانه است. عمل به آنها فقط عواقب فاجعه باری به همراه خواهد داشت.»

اتخاذ برخی از ویژگی های اخلاقی و رفتاری خوب از فرهنگ چینی مانند سخت کوشی، تعهد به کار و فداکاری که از ویژگی های کلیدی رشد سریع کشور است، نیز خالی از لطف نیست. زنان چینی عموماً سخت کوش و از انجام کار خود بدون تکیه بر مرد ابایی ندارند، تسلیم مرد  نبوده و پرخاشگرند و برای دستیابی به حقوق خود تقلا می کنند. و اکنون معمولاً مشاهده می شود زنان چینی در حال پرسه زدن و بازدید از جوامع و بازارهای پاکستان هستند. ایدئولوژی کمونیستی مدت‌ها پیش زنان را از کار در اماکن عمومی یا پیوستن به دولت و ارتش منع می­کرد اینک در هر زمینه ای مانند افسری نظامی، مدیران دولتی، و کارشناس  مهندسی حضوردارند. شکی نیست که برخی از زنان پاکستانی نیز در فضای سنتی مردسالارانه به دنبال احقاق حقوق خود بوده و اکنون در قامت فعال حقوق بشری، خلبانان جت جنگنده و ژنرال های نظامی نیز درآمده اند. دوچرخه سواری و کار در رستوران های کنارجاده که زمانی مختص مردان بود اکنون به رفتار عادی زنان پاکستان تبدیل شده است.

ملت پاکستان جامعه­ای چند زبانه و چندفرهنگی است که هنجارها، اخلاقیات، باورها و ارزش‌های منحصربه‌فردی دارد که فرهنگ ملی جذاب و لذت‌بخشی را ایجاد می‌کند. اما فرهنگ غربی، هندی و عربی بر ارزش هاو هنجارهای ذاتی پاکستان تاثیر منفی می گذارد و منبع اصلی آن رسانه های خارجی و پاکستانی است. جوانان در پذیرش ارزش های متفاوت، از محتوای خارجی رسانه ها تاثیر پذیری بیشتری دارند، به عنوان مثال. ارزش های غیراخلاقی و مخالف شرع، بی احترامی به بزرگترها و فرستادن سالمندان به خانه سالمندان و ...

معمولاً افراد دارای فرهنگ ضعیف به سمت فرهنگ‌های عالی یا قوی جذب می‌شوند و آن را می‌پذیرند، اما در مورد پاکستان، فرهنگ عالی و قوی خود را دارد اما این رسانه‌ها هستند که فرهنگ ضعیف‌تر خارجی را ترویج می‌کنند و آن را با عدم ترویج یا تقبیح فرهنگ خود بسیار جذاب نشان می‌دهند.

به ویژه طبقه نخبگان این کشور که بیشتر به فرهنگ آمریکایی، اروپایی و حتی هندی که تهدیدی برای فرهنگ پاکستان است، تمایل دارند. نسل جدید این طبقه نخبه حتی از فرهنگ خود نیز اطلاعی ندارند و این فرهنگ بیگانه را متعلق به خود می دانند. چینی ها به دنبال اخلاق و هنجار سوسیالیست هستند و اکثر مردم آنها بودایی یا بی خدا هستند. بر خلاف این، مردم پاکستان از اسلام پیروی می کنند و ارزش ها، اخلاق و عقاید اسلامی را به اشتراک می گذارند. بنابراین، می توان گفت که فرهنگ چینی تأثیر بسیار نامطلوبی بر فرهنگ پاکستان خواهد داشت

موسسات مختلف، آموزش زبان و فرهنگ چینی را در دانشگاه های مختلف آغاز کرده اند. دانش آموزان در پاکستان قبلاً در یادگیری اردو و انگلیسی سردرگم بودند و اکنون این زبان جدید معرفی شده و برای دستیابی به مشاغل در پروژه های چینی در آینده مهم تلقی می شود. اخیر در گزارشی آمده است که زبان اردو یکی از زبان هایی است که در دو یا سه دهه آینده جایگاه خود را از دست خواهد داد.

در حال حاضر، مهارت در زبان انگلیسی برای داشتن مشاغل مناسب در جامعه ارزشمند تلقی می شود، اما اکنون زمانی فرارسیده است که مردم در حال یادگیری زبان چینی هستند زیرا شرکت های چینی جدیدی به پاکستان خواهند آمد که در آن تسلط به زبان چینی مورد نیاز است. در سال 2013، نخست وزیر لی کچیانگ قول داد که حدود 1000 معلم چینی را برای آموزش زبان چینی به پاکستان بفرستد، و اکنون می بینیم که به اندازه کافی معلم چینی در پاکستان برای آموزش زبان چینی وجود دارد. در نتیجه، زبان اردو که قبلاً به دلیل تهاجم انگلیسی در جامعه ارزش خود را از دست داده بود، با ورود زبان چینی لطمه بیشتری خواهد دید.

مسیر CPEC نه تنها برای حمل کالا بلکه برای زبان، هنجارهای اجتماعی، آداب و رسوم، ارزش ها و باورها نیز مورد استفاده قرار خواهد گرفت. جاده باستانی ابریشم همچنین راهی برای معرفی بودیسم، مسیحیت، اسلام و مانویت به چین بود. همچنین بودیسم از طریق این مسیر زمانی که مسافران چینی از مناطق مختلف بازدید می کردند، به چین رسید تا فرهنگ، هنجارها و مذاهب بومی را با خود بیاورند.

روابط فرهنگی بین دو کشور در دهه 1950، زمانی که نخست وزیر محمد علی بوگرا شخصاً با نخست وزیر چو ان لای در کنفرانس باندونگ (1955) ملاقات کرد ایجاد شد ولی در فراز و نشیب هایی تضعیف شد پس از آن تبادل هیئت های فرهنگی، علما، نویسندگان، فرهیختگان، هنرمندان و غیره بین دو کشور صورت گرفت اما شدت تبادل هیئت های فرهنگی و برنامه های فرهنگی پس از امضای سی پک مشاهده شد. دولت های پاکستان و چین برای ارتقای روابط فرهنگی بین دو کشور اقداماتی را انجام داده اند.

اقدامات برای غلبه بر موانع زبانی

وقتی دو کشور می خواهند از نظر فرهنگی به هم نزدیکتر شوند باید بر مانع زبانی غلبه کنند. اگر وسیله ارتباط یک زبان واحد و بدون واسطه و مترجم باشد، بهتر می توان احساسات و عواطف را منتقل کرد. زبان چینی یکی از زبان های اصلی دنیاست. این زبان به طور گسترده در سراسر جهان صحبت می شود، اما این زبان نسبت به سایر زبان ها کمی دشوار است زیرا برای یادگیری این زبان باید تقریباً 3000 تا 5000 کاراکتر را یاد بگیرید.

پس از امضای CPEC ، موسسات دولتی مختلف دوره های زبان چینی را در دوره های کوتاه مدت و بلندمدت در پاکستان ارائه کرده اند. برخی از موسسات حتی کلاس های آخر هفته را ارائه کرده اند تا متخصصان نیز بتوانند از مزایای آن بهره مند شوند. برخی از دوره ها به صورت رایگان ارائه می شوند و تعداد کمی از آنها هزینه دارند. در پاکستان اولین مؤسسه کنفوسیوس در اسلام آباد در دانشگاه ملی زبان های مدرن (NUML) با همکاری دانشگاه زبان و فرهنگ پکن در سال 2005 تأسیس شد. پاکستان اولین کشور مسلمانی بود که جمهوری خلق چین را در دهه 1950 به رسمیت شناخت.

اکنون NUML پردیس خود را در گوادر راه اندازی کرده است. هدف این پردیس در درجه اول آموزش زبان چینی به مردم گوادر و زبان بلوچی به اتباع چینی شاغل در گوادر است. پردیس مولتان NUML نیز از سال 2007 دوره زبان چینی را ارائه می دهد. پس از آن مؤسسه‌های کنفوسیوس در «دانشگاه کشاورزی: فیصل آباد»، «دانشگاه پنجاب: لاهور»، «دانشگاه کراچی: کراچی» تأسیس شد و یکی از آنها در گیلگیت در حال توسعه است

برای ترویج فرهنگ، زبان و تحقیقات چینی در مورد چین، "مرکز مطالعات تعالی چین" در دانشگاه کالج دولتی (GCU) تاسیس شده است: برای ترویج فرهنگ، زبان و تحقیقات چینی در مورد چین، مرکز مطالعات عالی چین در دانشگاه کالج دولتی (GCU): لاهور، COMSAT: اسلام‌آباد و در در سال 2016  در دانشگاه پیشاور (UoP) تأسیس شده است.

دوره های زبان چینی در حال حاضر تقریباً در تمام شهرهای بزرگ پاکستان ارائه می شود. "مرکز آموزش فنی و حرفه ای (TEVTA)" دوره سه ماهه زبان چینی را در دانشکده های فنی خود در پنج شهر بزرگ پنجاب یعنی لاهور، مولتان، فیصل آباد، راولپندی و گجرانوالا در سه شهر خیبر پختونخوا: پیشاور، نوشهره و چارسده ارئه می دهد.

هدف اصلی TEVTA در ابتدا تولید تقریباً 15000 نیروی کار ماهر است که زبان چینی را در اختیار دارند تا بتوانند در شرکت های چینی شاغل در پاکستان شغل پیدا کنند. ایالت خیبرپختونخوا دوره رایگان زبان چینی را در "کالج آموزشی معلمان فنی دولتی حیات آباد، پیشاور" ارائه کرده است.

«مرکز فرهنگی پنجاب جیانگ سو»، «موسسه زبان، هنر و فرهنگ پنجاب» و «موسسه زبان پاکستان و چین (PCI)» در نزدیکی بازار غالب، دوره‌های زبان چینی را در لاهور ارائه می‌دهند. PCI دوره های زبان چینی را ابتدا در اسلام آباد و سپس در لاهور ارائه کرده است و اکنون در حال برنامه ریزی برای گسترش دامنه خود به کراچی و گوادر است.

«مرکز فرهنگی پاکستان و چین»، «مؤسسه مدیریت پاکستان (PIM)»، «مؤسسه توسعه شغلی»، «کتابخانه مرکزی DHA» پس از درک اهمیت CPEC، کلاس‌های زبان چینی را در کراچی ترتیب داده‌اند. یک موسسه دولتی چین "China Dream Culture" در پاکستان برای ترویج فرهنگ چینی در پاکستان به طور عمده به زبان چینی کار می کند.

هر دو بخش دولتی و خصوصی تلاش می کنند تا زبان چینی را در مدارس ارائه کنند. مدارس Root در بخش خصوصی در این زمینه پیشتاز بود. Rootshave پس از سال 2011، بخش جداگانه ای به نام "دپارتمان زبان های چینی روت (RCLD)" را برای تقویت همکاری جوانان بین دو کشور معرفی کرد. زبان چینی در Roots یک دوره تمام وقت از سطح I تا VII تدریس می شود. «کالج بین‌المللی دانشگاه متروپولیتن (MIUC)» که زیر نظر Roots قرار دارد، ماندارین چینی را به دانشجویان مقطع کارشناسی ارائه می‌کند دولت ایالت خیبر همچنین پیشنهادی را برای گنجاندن زبان چینی به عنوان یک درس اختیاری از کلاس ششم تا دوازدهم به کابینه پیشنهاد کرده ولی این پیشنهاد هنوز تایید نشده است. زبان چینی نیز از سال 2013 در مدارس سند ارائه شد. مبلغ 625 میلیون روپیه توسط اداره آموزش و پرورش سند برای برنامه زبان چینی تصویب شد.

دولت فدرال در کنار دولت های ایالتی بورسیه های تحصیلی خارجی را با بودجه کامل برای یادگیری زبان چینی در چین ارائه کرد. اولین قدم در این زمینه توسط دولت پنجاب برداشته شد، در دسامبر 2015، شهباز شریف، وزیر ارشد تصمیم گرفت 500 دانش آموز با استعداد را برای یادگیری زبان چینی به چین بفرستد در سال 2017، دولت بلوچستان 50 دانش آموز ممتاز را از این استان برای یادگیری زبان چینی به صورت بورسیه به چین اعزام کرده است. در نوامبر 2017، از طرف دولت پاکستان، کمیسیون آموزش عالی پاکستان، بورسیه زبانی یک ساله را برای دانش آموزان گوادر برای یادگیری زبان چینی در موسسات و دانشگاه های چینی اعطا کرد.

برای ترویج زبان چینی در پاکستان، اولین روزنامه به زبان چینی به نام Huashang در پاکستان راه اندازی شد. قبل از آن موسسه کنفوسیوس اسلام آباد دو ایستگاه رادیویی به زبان چینی را برای ترویج زبان چینی در سال 2010 راه اندازی کرده است. یکی از لاهور (FM 95) و دیگری از اسلام آباد (FM 104.6).

تاثیر CPEC برگردشگری پاکستان

تعداد گردشگران در پاکستان به دلیل تأسیسات جاده‌ای وسیع CPEC در پاکستان افزایش می‌یابد و دلیلی برای شکوفایی صنعت گردشگری در مناطق دورافتاده خواهد بود. با تمرکز گردشگران در پاکستان، وضعیت اقتصادی مردم محلی خوب خواهد شد. به غیر از عامل اقتصادی، گردشگران از فرهنگ و مهمان نوازی محلی نیز لذت خواهند برد.

مسیر جاده شمالی زیر کوریدور از تقاطع برهان شروع و به گردنه خنجراب ختم می شود. این مسیر عمدتاً نواحی شمالی پاکستان را در بر می گیرد. گیلگیت، بلتستان، هونزا، مانسره و ابوت آباد به دلیل وجود یخچال های طبیعی قدرتمند، دره های سرسبز، زیبایی های دیدنی و میراث فرهنگی متنوع، مقصد اصلی گردشگران در مناطق شمالی هستند. این مناطق شامل دومین قله مرتفع جهان کی 2 علاوه بر پنج قله دیگر با ارتفاع بیش از 8000 متر است.

بزرگراه کوراکورم فاز دوم CPEC

این کوه ها کوهنوردان را از سراسر جهان به خود جذب می کنند. گیلگیت به دلیل وجود قبرستان کارگران چینی که در جریان ساخت بزرگراه قراقورم در اواسط دهه 1970 جان خود را از دست دادند، برای گردشگران چینی جذابیت خاصی دارد. گیلگیت همچنین به دلیل وجود بزرگترین پل معلق آسیا، ماجراجویان را به خود جذب می کند. گردشگران چینی می توانند به راحتی به گیلگیت دسترسی داشته باشند زیرا از سال 2006 یک سرویس اتوبوس بین گیلگیت و کاشغر (چین) در تردد است. از گیلگیت گردشگر می تواند با ویزای معتبر به سایر مسیرهای CPEC دسترسی داشته باشد.

مسیر شرقی CPEC مناطق عمده تاریخی و فرهنگی غنی پنجاب و سند را پوشش می دهد. تاکسیلا با یک ساعت رانندگی از اسلام آباد زمانی مرکز تمدن قندهار و تأسیسات بودایی بوده است. این شهر در سال 2006 در میراث جهانی یونسکو ثبت شد. تاکسیلا منبعی برای دسترسی به هنر و معماری بودایی باستان است. هنر و صنایع دستی قدیمی بودایی در موزه تاکسیلا نگهداری می‌شود که بودایی‌ها را نه تنها از چین، بلکه از کشورهای دیگر متمرکز بودایی نیز جذب می‌کند.

با حرکت مستقیم از اسلام آباد به لاهور باید از رشته نمک خورا عبور کرد. این معدن نمک از اهمیت تاریخی برخوردار است چرا که در سال 326 قبل از میلاد توسط اسکندر کشف شد، نیروهای آن هنگام عبور از پاکستان در این مکان توقف کردند و در حین اقامت مشاهده کردند که اسب هایشان شروع به لیسیدن صخره ها کردند. یکی از سربازان لشکر اسکندر متوجه شد و معادن عظیم نمک کشف گردید. این معادن نمک، دومین معادن بزرگ جهان هستند. اکنون برای جاذبه های چینی، مینیاتوری از دیوار بزرگ چین در داخل معدن نمک ساخته شده است. لاهور پایتخت فرهنگی پاکستان است. لاهور جاذبه های زیادی را برای گردشگران از میراث مغول گرفته تا غذاهای چینی دارد. در آوریل 2015، تانگ لیانگزی، شهردار چنگدو از لاهور بازدید کرد. در جریان سفر وی توافقنامه ای بین دو دولت ایالتی امضا شد که در آن لاهور و چنگدو به عنوان شهرهای دوقلو اعلام شدند.

پس از عبور از دشت های پنجاب، مسیر CPEC به استان سند می رسد که از نظر فرهنگی غنی و متنوع است. اولین مقصد CPEC در سند، سوکور سومین شهر بزرگ استان است. پس از آن شهر حیدرآباد می باشد. حیدرآباد به دلیل مکان‌های معماری مانند قلعه حیدرآباد، کچه قلا و رانی باغ بازدیدکنندگان را مجذوب خود می‌کند. رانی باغ 200 ساله بود و به نام ملکه ویکتوریا انگلستان نامگذاری شد. یکی دیگر از اهمیت­های حیدرآباد این است که فقط 110 کیلومتر از سایت های باستانی پرهارپا  فاصله دارد. سپس کلان شهر پاکستان، کراچی پیش رو است که دارای مکان های تفریحی تاریخی و فراموش نشدنی برای گردشگران است. کراچی شهر چراغ ها در سال 1984 به عنوان شهر دوقلوی شانگهای اعلام شد و از آن زمان هر دو شهر به طور مکرر بازدیدهای مقامات هر دو شهر را داشته است. کراچی از طریق بزرگراه ساحلی مکران به گوادر متصل می شود. بزرگراه ساحلی مکران عمدتاً از استان بلوچستان می گذرد که یکی از دیدنی ترین بزرگراه های ساحلی جهان است. به غیر از زیبایی منظره بزرگراه ساحلی، این منطقه به دلیل وجود شاهزاده امید، ابوالهول و نانی ماندار می تواند مورد توجه گردشگران قرار گیرد و منبعی برای کسب ارز باشد.

مسیر غربی و مرکزی CPEC عمدتاً از مناطق متنوع فرهنگی پاکستان (بلوچستان و خیبرپختونخوا) عبور می کند. این مناطق در یک دهه گذشته به دلیل موج افراط گرایی و تروریسم گردشگران زیادی را به خود جذب نکرده است. پس از امضای CPEC، امنیت نظامی در این مناطق تشدید شد، بنابراین و فرصت‌های نابی برای گردشگران جهت کشف این مناطق وجود دارد.

رستوران ها و غذای چینی

رستوران های چینی بسیاری در پاکستان کار می کنند. برنج و سوپ چینی در میان آشپزهای پاکستانی بسیار محبوب هستند. این رستوران ها عمدتاً در شهرهای بزرگ پاکستان متمرکز هستند. زنجیره ای از این رستوران ها در سایر شهرها و شهرستان های اطراف پروژه پیشنهادی تحت CPEC افتتاح شده و اقتصاد محلی را ارتقا داده است.

به غیر از این رستوران ها، مشاغل آشپزی فردی در مناطق مختلف پاکستان برای کسانی که می دانند چگونه غذاهای چینی بپزند ارائه می شود. علاوه بر دستمزد چشمگیر، به آشپزها مشوق های پرسود مانند اقامت رایگان، غذا و امکانات پزشکی نیز ارائه می شود. بنابراین این فرصت خوبی برای مردم محلی است تا از مهارت های خود بهره مند شوند.

نمایشگاه‌ها و رویدادهای فرهنگی پاکستان-چین

برای ترویج فرهنگ چینی در پاکستان چندین نمایشگاه فرهنگی چینی در پاکستان برگزار می شود. افتتاح باشگاه سانگام در سفارت چین در این راستا راهگشا است. باشگاه سانگام در حال راه اندازی چنین فعالیت هایی است که از طریق آن اعضای باشگاه می توانند بیشتر با فرهنگ چینی آشنا شوند. این باشگاه طی سال‌ها سفر چین را برای بیش از 200 معلم، دانش‌آموز، کادر پزشکی و روزنامه‌نگار ترتیب داده است.

برای ترویج فرهنگ چینی در پاکستان، هفته فیلم چین برگزار می شود. همچنین نمایشگاه های عکاسی و صنایع دستی صنعتگران پاکستانی و چینی مانند برنامه فرهنگی با عنوان "چین پر زرق و برق، سین کیانگ رنگارنگ" برگزار شده است. در این برنامه هفده نمایش فرهنگی سنتی ارائه شد. این اجراها شامل رقص ها و آهنگ های سنتی تاجیکی، اویغور و قزاقستان بود. یک اجرای مشترک توسط هنرمندان پاکستانی و چینی پس از یک هفته تمرین ارائه شد.

ابریشم و چای دو محصول راهبردی چین است. چای یکی از اجزای مهم فرهنگ چین برای تقریبا هزار سال است. در سلسله امپراتور ShenNung کشف شده است. به عنوان مثال در یک نمایشگاه انواع چای به حاضرین معرفی شده و در کنار آن کارشناس چای چینی، آداب نوشیدن چای را به حاضران توضیح داده و نحوه نگه داشتن فنجان چای را به آنها آموزش داد. دومین مورد نمایشگاه ابریشم چینی بود. چینی ها از 6000 سال پیش به دلیل تولید ابریشم معروف بودند. دو شهر چین، هانگژو و ژنجیانگ، بیشتر به دلیل تولید ابریشم در چین شناخته شده اند. یک صنعتگر چینی نشان داد که گلدوزی هانگژو چگونه دوخته می شود. سومین کالای نمایشگاه ظروف چینی بود. دو منطقه Shangu و Zhejiang در چین به خاطر چینی معروف هستند. ظروف چینی در زمان «سلسله هان شرقی» در این مناطق به وجود آمدند. یک متخصص از چین هنر تزئین چینی را به نمایش گذاشت. این نمایشگاه در رابطه ب

فرهنگ چینی بسیار آموزنده بود زیرا سه مؤلفه مهم نه تنها به نمایش گذاشته شد، بلکه مردم در مورد استفاده و تاریخچه پیدایش آنها در دوران سلسله های مختلف چین آگاهی پیدا کردند.

در نوامبر 2017، مرکز فرهنگی چین دو برنامه فرهنگی را راه اندازی کرده است. یک برنامه ده روزه "تای چی" در حیاط مرکز فرهنگی چین. "تای چی" هنر رزمی چینی است که برای سلامتی و همچنین برای آموزش دفاعی شخصی مفید است. در این کلاس ها افرادی از گروه های سنی مختلف و اقشار مختلف پاکستان شرکت کردند. یک هفته دیگر برنامه نقاشی فرهنگی چینی در PNCA برگزار شد. این برنامه بر اساس فرهنگ سنتی چینی "نقاشی با جوهر شستشو" برای عموم و بدون هزینه بود. نقاشی "Ink-Wash" بخشی اجباری از فرهنگ سنتی چین است که در دوره امپراتوری سینگ در چین ایجاد شد. این سبک نقاشی که در قرن پنجم ظهور کرد در واقع با استفاده از جوهر سیاه و آب ایجاد شد. در طول قرن هشتم، رنگ‌ها توسط شاعر چینی وانگ وی به این نقاشی اضافه شد. موضوع اصلی این نقاشی ها خلق مناظر است. کلاس‌های نقاشی که در پاکستان برگزار می‌شود با حضور دانش‌آموزان مدرسه پاک ترک، مدرسه روتس هزاره و کالج هنر و علم اسلام‌آباد برگزار می‌شود. هدف از این برنامه اطلاع رسانی در مورد نقاشی سنتی چین به جوانان پاکستانی بود.

در نوامبر 2017، یک کاروان فرهنگی CPEC در امتداد مسیرهای جاده ای CPEC به گردش پرداخت. این کاروان فرهنگی متشکل از فیلمسازان، نویسندگان، نوازندگان و هنرمندان توانای پاکستان و چین بود. این کاروان توسط یک انسان شناس که دانش وسیعی از فرهنگ و جامعه پاکستان داشت هدایت می شد. در طول دو هفته سفر، کاروان از موسیقی محلی، موسیقی فولکلور، نقاشی و مناظر اطراف لذت برد. اتباع چینی که کاروان را همراهی می کردند تحت تأثیر فرهنگ متنوع و مهمان نوازی محلی در پاکستان قرار گرفتند. این یک فرصت عالی برای مردم چین و افراد بومی بود تا با یکدیگر تعامل داشته باشند.

جشن موزیکال دو روزه "ریتم لیائوهای" در دسامبر 2017 در اسلام آباد برگزار شد. این جشن به طور مشترک توسط مرکز فرهنگی چین در پاکستان و گروه آواز و رقص لیائونینگ برگزار شد. هنرمندان چینی و پاکستانی هر دو در این جشن شرکت کردند. این جشن موسیقی شامل سیزده اجرای فرهنگی سنتی پاکستانی و چینی بود. رقص محلی "Yangge" و رقص‌های سنتی "Wondering in the Forest" و "Drums Praise the Floorishing Age" از چین تماشاگران را مجذوب خود کردند. رقص باله، رقص رزمی ختک و پنجابی بانگرا از هنرمندان پاکستانی بسیار مورد توجه حضار قرار گرفت.

مرکز فرهنگی چین پاکستان

دهه های گذشته شاهد توسعه سریع مراکز فرهنگی چین در خارج از کشور بوده است. از دهه 1980، در مجموع 20 مرکز در اروپا، آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی، از جمله موریس، بنین، قاهره، پاریس، مالت، سئول، برلین، توکیو، اولان باتور، بانکوک، مسکو، مادرید، مکزیک، تاسیس شده است. نیجریه، دانمارک، سیدنی، سریلانکا، لائوس، پاکستان و نپال.

نزدیک به 9 سال از زمان تاسیس مرکز فرهنگی چین پاکستان در اسلام آباد می گذرد رئیس جمهوری خلق چین، شی جین پینگ و نواز شریف نخست وزیر پاکستان به طور مشترک آن را در سال 2015در دفتر نخست وزیری در اسلام آباد راه اندازی کردند. هدف این مرکز افزایش همکاری ها و تبادلات فرهنگی و همچنین تفاهم و دوستی مشترک بین مردم دو کشور بود. در رویدادهای فرهنگی مختلف از جمله اجراهای تئاتر، نمایشگاه های هنرهای تجسمی، تدریس و آموزش و سخنرانی شرکت داشته است. این مرکز در پاکستان به طور موثر بیش از 30 نمایشگاه آفلاین در مقیاس بزرگ و 200 رویداد آنلاین برگزار کرده است.

علاوه بر این، بیش از دویست هزار نفر در «نمایشگاه عکس گذشته‌نگر دوستی چین و پاکستان»، «نمایشگاه عکس چین زیبا»، «کمربند و جاده در چشمان من-نمایشگاه مسابقه نقاشی دانش‌آموزان پاکستانی» و رویدادهای دیگر CCC شرکت کردند.

علاوه بر این، بیش از صد هزار نفر در بیش از 30 نمایش دیدنی تئاتر از جمله "سال نوی چینی مبارک"، "هفته گردشگری و فرهنگ چین" و "جشنواره نیمه پاییز" حضور داشتند. بیش از سه هزار نفر در یازده فعالیت آموزشی شرکت کردند. این فعالیت ها شامل هنرهای رزمی چینی، کارگاه های آشپزی چینی، هنر چینی کاغذ برش و غیره بود.

بیش از 500000 نفر در دو نمایشگاه ملی کتاب حضور داشتند. مرکز فرهنگی چین در پاکستان میزبان مجموعه ای از رویدادهای "سال نو چینی مبارک" است تا جامعه محلی را دور هم جمع کند.

جدای از آن، دانشگاه های پاکستان اغلب درباره موضوعاتی مانند «طب سنتی چینی» و «یک کمربند یک جاده» گفتگو می کنند. این گفتگوها همچنین شامل موضوعاتی در مورد مبادلات هنری چینی و غربی و یادگیری متقابل است. این فعالیت‌ها به مربیان و دانش‌آموزان اجازه می‌دهد تا درگیر موضوع شوند و در نتیجه نتایج مثبتی حاصل شود.

برنامه ریزی برای برگزاری رویدادهای آنلاین:

علاوه بر این، این مرکز رویدادهای آنلاین را برای بزرگداشت سفر هفت ساله برگزار کرده است. این شامل رویدادهایی مانند نمایش تصویری "چین زیبا در تمبرهای پستی"، "ملاقات با هبی"، نمایشگاه هنری "کارگران بزرگ"، "شرایط خورشیدی چینی" و "زندگی شاعرانه دست ساز در چین" خواهد بود.

این مرکز همچنین به طور موثر از پلتفرم های رسانه های اجتماعی و سایر منابع در آینده برای بازگویی و روایت موثر از چین استفاده خواهد کرد. این به ترویج صدای چینی کمک خواهد کرد. همچنین به تلاش های سازنده برای تبلیغ فرهنگ برجسته چین و تقویت تعاملات فرهنگی و گردشگری کمک خواهد کرد.

مرکز فرهنگی چین در پاکستان به طور رسمی مجموعه مستند آنلاین «خارجی ها داستان می گویند - کارمندان خارج از کشور به چین نگاه می کنند» راه اندازی کرد. تولید و پخش مجموعه مستند 100 قسمتی شامل تجربیات اتباع خارجی مختلف است که با شرکت ها، سازمان ها و شرکت های مختلف چینی کار می کنند.

کنفرانس فیلم چین" باهدف معرفی فیلم‌های محبوب چینی به دوستداران فیلم پاکستانی و مذاکراتی در مورد همکاری بین صنایع فیلم دو کشور.

پنج نمایشگاه آنلاین عکس، "راه ابریشم ما"، "میراث فرهنگی جهانی در چین"، "ایالت جاده ابریشم باستانی کوچا"، "چین زیبا"، "جشن در هماهنگی و شادی - نمایشگاه عکس جشنواره بهار چین" است. علاقه مندان به فیلم های مستند می توانند «چین زیبا»، «چین فراتر از تصورات شما» و «یک کمربند یک جاده – ارتباط مردم با مردم» را مشاهده کنند.

چین با ثبت 56 سایت میراث جهانی رتبه دوم جهان را دارد و با 42 مورد ثبت میراث فرهنگی ناملموس یونسکو بود رتبه اول را در جهان کسب کرده است. چین به طور کامل پروژه هایی را برای کاوش در منشاء تمدن چین، حفاظت از آثار فرهنگی، و همچنین حفاظت و استفاده از آثار فرهنگی با میراث انقلابی اجرا کرده است. چین پروژه بزرگ "باستان شناسی در چین" را انجام داده و برنامه هایی را برای حفاظت از کتاب های چینی باستانی و احیای صنایع دستی سنتی چینی اجرا کرده است. پیشرفت ثابتی در ساخت پارک‌های فرهنگی ملی برای دیوار بزرگ، کانال بزرگ، مارس طولانی ارتش سرخ، رودخانه زرد و رودخانه یانگ تسه حاصل شده است. بازیابی و بازگرداندن آثار فرهنگی از دست رفته در خارج از کشور نتایج مثمر ثمری به همراه داشته است و بیش از 1800 قطعه یا مجموعه از آثار فرهنگی گمشده به سرزمین مادری بازگردانده شده است. میراث فرهنگی با اشتیاق به باستان‌شناسی، موزه‌ها، میراث فرهنگی ناملموس و کتاب‌های باستانی زنده‌تر شده است.

منابع:

Dr. Unsa Jamshed, Cultural Implications of China Pakistan Economic Corridor (CPEC), 2021, Journal of Development and Social Sciences.

Sanaullah,  A Review Paper on Impact of CPEC on Pakistani Culture, 2019,  Asian Journal of Technology & Management Research (AJTMR)

http://lahore.china-consulate.gov.cn/eng/PIXJP/202212/t20221214_10990549.htm

https://www.youlinmagazine.com/article/the-5th-anniversary-of-the-china-cultural-center-in-pakistan-(cccp)/MTcyOQ==

http://www.nihao-salam.com/articles-by-category.php?id=OQ==

https://www.facebook.com/cccenterinpak